ධර්මදාස කියන්නෙ මධ්‍යම ප්‍රරාන්තික පුද්ගලයෙක්, වයස අවුරුදු පනස් තුනක් පමණ වු මොහු ජිවිකාව ගෙනගියේ ඉඩම් හා වාහන වෙළදාම් කරමින්, මේ බිස්නස් වලින්ම ජීවිකාව සවිකර ගත් මොහු නොම්බර එකේ කුපාඩියෙක්, මොහු දැඩිසේ මත්පැන් හා මත් කුඩු වලට ඇබ්බැහි වී සිටියා, අමිල කියන්නෙ ධර්මදාගේ එකම් පුතා. අවුරුදු විසි තුනක් පමණ වු ඔහු රැකියාව ලෙස විශාල වියාපාරයක කාර්මික ශිල්පියකු ලෙසයි. එම නිසා අමිලට ගෙදරින් පිට කොළඹට වි රැකියාව කිරිමට සිදු වුනා.
ඔය අතරේ තමයි අමිල අමාලි සමග විවහා වුනේ, අමාලි කියන්නෙ යන්තම් අවුරුදු දහ අටක කෙල්ලෙක්, ටිකක් දුප්පත් පවුලක හැදුණු අමාලි ලස්සන ගුණ යහපත් තරුණියක්, පාසල් කාලයේ සිට ප්‍රේමය කල ඔවුන් දෙදෙනා අමාලිගේ පවුලේ දැඩි විරොධය නොසලකා විවාහා වුනා.
අමාලි කියන්නෙ සුන්ද බුද්ධිමත් කෙල්ලෙක්, අඩි පහයි අගල් දෙකක් පමණ උස අමාලි සුදුම සුදු තරුණියක්, වයසට වඩා හැදි වැඩුණු සිරුර විශාල රවුම් තන් යුගල, හැඩැති මහත පුක ඇගේ රුව තව තවත් සුන්දර කලා, ඒ වගේම සරාගී තොල් පෙති දෙක, සරාගී නෙත් යුගල, කැරලි ගැසුණු කලු පැහැති වරලස දුටුවන්ගේ කාම ගින්න තව තවත් වඩි කලා.
අමිලත් අමාලිත් විවහා වි අමිලගේ මහගෙදර පදිංචියට අවා, අමිල තමන්ගේ පියා කොතරම් අධමයෙක්ද කියා දැන සිටියේ නෑ, අමිලගේ මවගේ මරණයෙන් පසු ධර්මදාස බීමතට ඇබ්බැහි වුනේ ඒ ශෝකයට යැයි අමිල සිතුවත් ඇත්තටම නම් ඔහු එය තමගේ වැරදි වැඩ සාධාරණ කරගැනීමට පමණක් භාවිතා කළා,මව ජිවත්ව සිටින කාලයේ සිටම ධර්මදාස විකෘති කාමශාවකින් පෙලෙන පුද්ගලයෙක් වුවා. අමිලගේ මව විකෘති කාමයෙන් තලා දැමුවද, අමිලගේ මව එය ලොකයෙනුත් තම පුතුගෙනුත් සගවා තබා ගත්තාය,
අමිලගේ නිවසට පැමිණි අමාලි අමිලට සහ ධර්මදාසටත් ඉතා ආදරයෙන් හා කරුණාවෙන් සැලකුවේ හොද බිරිඳක් හා ලෙලියක් ලෙසිනි. ධර්මදාත් ඇයට තමාගේම දුවකට මෙන් ආදරයෙන් සැලකුවද, ඇය කෙරෙහි ඔහුගේ හිතේ නැගුණු විකෘති කාමශාවන් ගැන ඇය දැන සිටියේ නැත, අමිලත් අමාලිත් නිවසේ නැති විට ඇගේ ජංගි සිඹිමින්, ළපටි හුතු සුවද විදිමින් මදකට හෝ තම අශාවන් සපුරා ගත්තය.
මෙසේ කාලය ගතවන විට අමිලට මාසකට පමණ කොළඹ යාමට සිදුවිය..
“සුදු ඔයා අප්පච්චිව හොදින් බලාගන්න ඔනේ හරිද” කිසිම අඩුපාඩුවක් කරන්න එපා” එයත් ඔයාට එයාගේ දුවෙකුටම වගේ ආදරෙයි” අමිල ආදරෙන් හිස අතගා අමාලිට කිය, ” මම දන්නවා අයියේ ඔයා බයවෙන්න එපා මම එයාට හොදින් සලකන්නම්” අමාලි තමන්ගේ කරුණාබර හඩින් කිය.
අමිල පිටත්ව ගිය පසුදින ධර්මදාගේ හොදම මිතුරා ධර්මදාසටත් වඩා අධම නිච ගුණපාල ඔහු හමුවන්නට නිවසට පැමිණියාය. ඔහු පැමිණෙන විට දොරකඩ අසල සිටි අමාලි ඔහුව නිවසට පිළිගත්තය.
“කො දුව තාත්තා ඉන්නවාද” අව්‍යාජ සිනාවක් මවමින් ඔහු ඇසිය,
“ආ ඔව් මාමේ පොඩ්ඩක් ඉන්න මම කතා කරන්නම්” යැයි පවසා නිවස තුළට යන අමාලි ඇද සිටි ෆිට් ඩෙනිම් ශොටට හිරවී එකට ඇතිල්ලෙන තට්ටම් යුගල දෙස බලා කෙල පාරක් ගිල දැමු ඔහු ඉස්තොප්පුවේ ඇති පුටුවකින් වාඩි විය.
“මොකද ගුණේ හදිසියේම මේ පැත්ත” ධර්මදාස එකවර ඇසිමෙන් පසු සිහින ලොවක අතරමංව සිට ගුණපාල ගැස්සි අවදි විය.
“මෙහෙ වරෙන්කො මිදුල පැත්තට” ධර්මදාසගේ අතින් ඇදගෙන ඔහු මිදුල දෙසට ඇදගෙන ගියේය.
“මේ උඹේ ලේලි පොඩ්ඩ මාර කැල්ලක්නෙ බං” කුපාඩි සිනහාවක් නගමින් ගුණපාල කිය.
“පිස්සු හැදෙනවා බං පුක් පලු දෙක නටව නටව යද්දි, උබේ පුතා නම් හරිම වාසනාවන්යි”
“යකො හෙමිහිට කතා කරපිය ඔකිට ඇහෙයි” වටපිට බලමින් නිවස දෙසද බැලු ධර්මදාස කිය
එත් සමගම තේ දෙකක් රැගෙන අමාලි පැමිණියාය.
“ආ මෙන්න මාමා මම ඔයාලට තේ ගෙනාවා, මොනවද මාමයි තාත්තයි කතාව අපිටත් කියන්නකො” අමාලි දගකාර සිනහාවක් පාමින් ඇසිය.
“ආ නෑ මේ දුව අප්පච්චිට මම කිවුවේ, අප්පච්චිව බලාගන්න දුව ඉන්න එක කොච්චර හොදද කියලා, නේද ධර්මේ? ” හොරැහින් ධර්මදාස දෙස බලමින් ඔහු කිය.
“ඔව් ඔව් දුව එක තමයි, දුව කොච්චර හොදද කියලා තමා ගුණේ කිවුවේ, මේ එක නෙමෙයි දුව මම ගුණේ මාමා එක්ක වැඩකට යනවා, එද්දි රෑ වෙයි දුව පරිස්සමින් ඉන්න හරිද” යැයි පවසා නිවසින් පිටවු ධර්මදාස සහ ගුණපාල තවත් කොලු ගැටයින් දෙදෙනකු සමග පාලු නිවසක් අසල මතපැන් සහ මත් කුඩු රසය විදිමින් කතාවට වැටුණි. ගුණපාලගේ ප්‍රධාන මාතෘකාව අමාලි ගැනය.
“ඇ බොල කැරියෝ මේ තරම් හැඩ කැරි වේසියක් තොගෙ ලේලි වෙලා ඉද්දි තොට බැරිද එකිට හුකන්න ආ? කතාව මදක් දරුණු කරමින් ගුණපාල ඇසිය.
“මොනවද පකෝ තො කියන්නේ? උඹ හිතුවද එකි දෙන්න බලන් ඉන්නවා කියලා…. නිකං පල යන්න. ධර්මදාස කිය.
” මේක අහපං උඹේ ගෑනි ඉද්දි හුකපු හිකිල්ල උඹයි මායි විතරයි දන්නෙ, එ වගෙම මේ හුත්තිවත් සෙට් කරගමුකෝ යකෝ”
” මේ ධර්මේ අයියා ඔකිට වයස කීයද බං ” අසල වුන් වයස අවුරුදු දහයක් පමණ වු උක්කුවා ඇසිය.
” ඇයි මොකද දැනගෙන තෝ හුකන්නද මගේ ලේලිට ” මත් වී සිටි ධර්මදාස කෑගසමින් ඇසිය.
” අපිත් කැරියෝ තමයි ධර්මේ අයියා, නැද්ද උක්කුවෝ ” අනෙක් පස සිටි වයස අවුරුදු පහලොවක් පමණ වන බට්ටා පැවසිය.
” බලන්න ගනින් උබේ පයිය ලොකුයිද බලන්න ” කියමින් ධර්මදාස කලිසමෙන් ඇද ගලවා බට්ටාගේ පොල්ල එළියට ගත්තේය.
” ඇ බොල යකෝ තොගෙ වයසට මෙක මෙච්චර ලොකුයිද, බලපන්කො ගුණේ මේකෙ සයිස් එක ” යැයි පැවසු ධර්මදාස බට්ටාගේ පයිය උස්පහත් කරමින් චූන්කරවිය.
” අද මං උඹට අරින්නම්, කෝ හැරියන් තොගේ පුක පැත්තට ” ධර්මදාස කරා කෙල පිඩක් ගසමින් පැවසිය.
” ඔනේ තරම් ඇරපං ධර්මේ අයියේ එත් අපිට උඹේ ලේලි හුත්තිව කොහොම හරි ඔනා හරිද ” බට්ටා නැවතත් පැවසිය.
මත්ද්‍රව්‍ය වලින් මනස විකෘති වී සිටි ධර්මදාස බට්ටාට පුකේ අරින විට අනේක් පස වුන් ගුණපාල උක්කුවාට ගල් කැපිය.
” මුංට අරිද්දි මෙහෙම නම් උඹේ ලේලිට පුකේ අරිද්දි කොහොම තියෙයිද බං ” උක්කුවාට ගල් කපමින් සිටි ගුණපාල පැවසිය.
” මට නම් ඒ පුක මතක් වෙද්දී මොලේ අවුල් වෙලා යනවා යකෝ” ගුණපාල නැවතත් පැවසිය.
මද වේලාවක් බට්ටාට පුකේ අරිමින් සිටි ධර්මදාස එක්වරම බට්ටගෙන් අයින් විය.
” ඔව් යකෝ උඹ මාව මොල් කරා මට මේක හරියන්නේ නෑ, මම යනවා එකි ගාවට බලෙන් හරි හුකනවා මම ඔකිට ” යැයි පැවසු ඔහු එතැනින් පිටවීමට සැරසිය.
” ඒ අඩෝ අපිත් එන්නද ” කපටි සිනහාවක් නගමින් ගුණපාල ඇසීය.
” නෑ නෑ එපා මට තනියම එකිව ඕනේ, එකිව හරි ගියොත් තොපිටත් මම සෙට්කරන්නම් ” යැයි පැවසු ධර්මදාස මදක් වැනෙමින් එතැනින් පිටවීය.
ධර්මදාස නිවසට යනවිට අමාලි කුස්සියට වී කැම පිසිමින් සිටියාය. කහ පැහැති මල් මල් කොට ගවුමකින් සැරසී සිටි ඇය දුටුවිට ධර්මදාසගේ මොල තව තවත් වැඩි විය. ගවුමෙන් එසවී පෙනෙන හැඩැති පුක දුටු ඔහුට තමන්ගේ කාමුක සිතුවිලි සගවා ගැනීමට නොහැකි විය.
” ආ තාත්තෙ ඔයා ආවද, මොකද මේ තාත්තෙ ඔයා බිලා නේද ” අමාලි ඇසිය.
” ඔව් දුවේ මම බිව්වා අද ගොඩක්, ඔයා දන්නවාද ඒ මොකද කියලා, මට ගොඩක් දුකයි, මට මගේ ගැණිව මතක් වෙනවා ” මදක් දුක්මුසු ස්වරූපයක් මවා ගත් ඔහු තම කපටි අරමුණු ඉටුකර ගැනිමේ අදහසින් පැවසිය.
” මම දන්නවා තාත්තෙ අමිල මට කියලා තියෙනවා තාත්තා අම්මට කොච්චර ආදරේද කියලා, ඒ දුකට බොනවා කියලත් මම දන්නවා, ඒත් ඔක නතර කරගන්න මම ඉන්නවානේ තාත්තව බලාගන්න ” ඔහු අසලට පැමිණි ඇය ඔහුගේ අතින් අල්ලාගෙන සෙනෙහසින් පිරිමදිමින් පැවසිය.
” මට බෑ කෙල්ලෙ මට පාළුයි, මට කවුරුත් නෑ ” ඔහු සෙමින් හඩන්නට විය.
” අනේ ඇයි මේ තාත්තේ, මම ඉන්නවානේ ඔයාට ” යැයි පැවසු ඇය ඔහුව තුරුළු කරගත්තේය.
සෙමින් සෙමින් ඇගෙ ඉන අත ගෑ ඔහු අත පහළට ගෙන ගොස් එක්වරම ඇගේ තට්ටම් මිරිකා ඇල්ලීය. එක්වරම සිදුවු දෙය නිසා විමතියෙන,
” මොකද තාත්තෙ ඔයාට පිස්සුද මොනවද මේ කරන්නෙ, මම ඔයාගේ දුව “
” අනේ කෙල්ලේ මට සමාවෙන්න මේ තනිකම මට දරාගෙන ඉන්න බෑ, මට උඹව ඔනේ ” යැයි බැගෑපත්ව පැවසිය.
” තාත්තෙ මම ඔයාගේ දුව වාගේ, මම ඔයාගේ පුතාගේ බිරිඳ , මම හිතුවේ නෑ ඔයා මං ගැන මෙහෙම හිතනවා කියලා ” ඇය මදක් තරහෙන් පැවසිය.
” උඹ දන්නෙ නෑ කෙල්ලෙ මම විදින දුක, උඹව මට ඔනේ, උඹ ගොඩක් ලස්සනයි මගේ කෙල්ලෙ… මට උඹව ඔනා ” කියමින් ඔහු නැවතත් ඇය වෙතට ලංවිය.
” මොනවද මේ කියන්නෙ මේක වැරදි දෙයක් තාත්ත, නවත්තන්න ඔක ” ඇය එවර මදක් කරුණාවෙන් පැවසිය.
ඇය වෙතට තවත් ලංවු ඔහු ඇයගේ කරෙන් අල්ලා, ඇයව පසුපසට හරවා අසල වු මේසයට හේත්තු කරවීය. කලබලයට පත් ඇය මදක් දගලන්නට විය.
” ඔහොම හිටපන් කෙල්ලෙ, මට උඹ නැතිකරන්න දිපං ” යැයි පැවසු ඔහු ඇයව මේසයට තබා තදින් සිරකරගෙන ඇගේ පුක අතගාමින් මිරිකන්නට විය. ඇගේ සිනිදු විශාල තට්ටම් අතගාමින් ඔහු පහස විදින්නට විය.
” මරු කෙල්ලෙ උඹේ පුක නම්, මට ඉන්න බෑ දැන් නම් කෙල්ලෙ ” යැයි පැවසු ඔහු ඇගේ කොණ්ඩය වම්පසට දමා බෙල්ල සිඹිමින් එකවරම ඇගේ ගවුම ඔසවා පැන්ටිය හරහා පුක අතගාන්නට විය.
බොහො කාලයකින් අමිලගේ පහස නොවිදි ඇයට මෙතුලින් යම් සතුටක් දැනෙන්නට විය. දැගලීම මදක් අඩු කල ඇය කෙමෙන් කෙමෙන් ඔහුට අවනත විය. පැන්ටිය තුළට අත දැමු ඔහු ඇගේ කිම්බ සෙමෙන් සෙමෙන් අතගාමින් චුන් කරන්නට විය. මයිල් වැවි තිබුණු ඇගේ කිම්බේ මයිල් ගස් අතරින් වේගය වැඩි කරමින් කිම්බ චුන් කලේය.
” අනේ එපා මෙක වැරදි එපා ” ඇගේ මුවින් පිට විය.
එක්වරම ඇගේ රොස පැහැති පැන්ටිය ඇද කලව දක්වා පහත් කල ඔහු වේගයෙන් තම කලිසම ගලවා දමා උපරිම කෙලින් වී තිබු පොල්ල එළියට ගත්තේය. ඇගිලි තුනකට කෙල පහරක් ගැසු ඔහු ඇගේ කිම්බට තබා කෙල ඇතිල්ලවීය. ඒ වේගයෙන්ම තම පොල්ල ඇගේ තට්ටම හරහා කිම්බට තද කළ ඔහු ඇගේ හුතු තොල් පලාගෙන පොල්ල බැස්සවීය. වේගවත් කෙදිරියක් නැගු ඇය මේසය මතට බරවී ඇගිලි තුඩු වලින් එසවී පුක ඔහූ දෙසට තව තවත් එසවීය. ඇගේ තට්ටමට වේගවත් අතුල් පහරක් ගැසු ඔහු සෙමින් සෙමින් වේගය වැඩි කරමින් ඇගේ හුත්තට පහරදෙන්නට විය.
” තාම මේක හිරයි නේද කෙල්ලෙ, අපේ කොල්ලා තාම මේකට හොදට සැප දිලා නෑ නේද කෙල්ලෙ ” යැයි පැවසු ඔහු ඇගේ ඉනෙන් අල්ලා වේගයෙන් හුත්ත පුරවා පහර දුන්නෙය. වේගවත් පහරවල් හමුවේ විසිවී ගිය ඇය උස් හඩින් කෙදිරි ගාන්නට විය.
” අනේ මේක නවත්තන්න මේක වැරදි මම ඔයාගේ දුව, නවත්තන්න ” ඇය නැවත මදක් දැගලීය. ඇයව තවත් තද කොට මේසයටත් තම ශරීරයටත් හිරකර ගත් ඔහු ඇගේ කරෙන් අල්ලාගෙන තව තවත් වේගයෙන් ඇගේ හුත්ත පැලීය.
මද වේලාවකින් ඔහුට සුරාන්තය ලගාවිය,
කිම්බෙන් පොල්ල එළියට ගත් ඔහු ඇගේ පුක මත ඔහුගේ කැරි ලොඩය පිට කළේය.
දෙදෙනාම හතිදමමින් මේසය මතට හේත්තු විය. ලැජ්ජාවේන් අහක බලාගත් අමාලි නැවතත් පැන්ටිය ඇදගත්තෙය. කිසිත් නොකියා ලැජ්ජාවේන් මුහුණ වසාගත් ඇය කාමරයට දිව ගියාය.
හතිදමමින් අසල පුටුවකට බරවු ධර්මදාසගේ මුවින් ජයග්‍රාහී සිනාවක් පිටවිය.
මතු සම්බන්යි
