මගේ වයස දැන් අවුරුදු 24යි. අපේ අම්මගේ පවුලේ සහෝදරියෝ තුන්දෙනයි සහෝදරයෝ දෙන්නයි. එයිනුත් අම්මා තමයි වැඩිමලා චුටි පුංචි පවුලේ බාලයා. මන් පොඩි කාලේ ඉදලම චූටි පුංචි මට ගොඩක් ආදරෙයි. මන්
පලවෙනි පුතා නිසා වෙන්න ඇති චුටි පුංචිට දැන් වයස 39යි මැරි කරලත් අවුරුදු 10ක් විතර වෙනවා.. අවුරුදු 7 ක කොලු පෙටික්කියෙකුත් ඉන්නවා.. මිනියත් මට පැන ඇරලා ආදරෙයි.. පොඩි කාලේ ඉදලම මමත් පුංවිට හරිම ආදරෙයි. එයා තමයි පවුලෙන්ම ලස්සන හොද පපුවක් වගේම ඒට හරියන පස්සකුත් තියනවා.. චූටි බාප්පා හරිම වාසනාවන්තයි චූටි පුංචිව ලැබෙන්න.. මන් ටික ටික ලොකු වෙනකොට චූටි පුංචිගේ ලස්සනට ඇගටත් මම ආදරේ කරන්න පටන් ගත්තා. මම දන්නෙම නැතුව මගේ හීන වලට චූටි පුංචිවත් දාගත්තා.. ඒ කියන්නේ අතේ ගහන කොට උනත් චුටි පුංචිව මතක් කර ගන්න. එතකොට පුදුම සැපක් දැනෙනවා. මට තේරුනා මේක ටිකක් අසාමන් යයි කියලා. ඒත් ඒ හැඟීම විස්තර කරන්න බැරි තරම් සැපයි. අනේ පවි චුටි පුංචි මේ ගැන කිසිම දෙයක් දන්නේ නැතුව මට එයාගෙම පුතෙකුට වගේ ආදරේ කරනවා..
චුටි පුංචි ගෙදර සැලුන් එකක් කරනවා. ඒ නිසා මගේ කොන්ඩෙත් නිකන්ම කපා ගන්න පුලුවන් , මල්ලි දැන් නම් ඉස්කෝලේ යනවා . බාප්පා එකවුන්ටටි කෙනෙක්. මේ සිද්දිය වෙන කොට මම ඉස්කෝලේ යනවා එතකොට මල්ලි හම්බවෙලත් නැගොඩක් දවස් වලට බාප්පා ගෙදර එන්නේ රෑ 10,11 වෙලා. මට නිවාඩුවක් හම්බවෙත්ත හැම වෙලාවම ක පුංචිලගේ ගෙදර යන්නේ පුංචිව බලා ගන්න.. මගේ හීන වලට අලුත් පින්තූර ටිකක් හදාගන්න හිතාගෙන . සමහර වෙලාවට පුංචි නොදැනුවත්ව කරන දේවල් වලින් මම කතා හදාගෙන දවසට තුන් හතර සැරේ අතේ ගහනවා.. අනේ චුටි පුංචි මේවා දන්නව නම් පපුව පැලෙයි කියලා මටම හිතා ගන්නවා..
මෙහෙම යනකොට, මට වයස 16ක් වගේ වෙන කොට මට ඕනේ වුනා ඇත්තටම පුංචිගේ ඇග බලා ගන්න. ඒ වැඩේ එච්චර ලේසි නෑ.. මොකද මම දන්නවා පුංචිගේ හිතේ මන් ගැන
තියෙන පුතෙක්ට තියන ආදාරයක් මිසක් වල් හැඟීමක් නෙමෙයි කියලා. මම පුංචිලගේ
ගෙදර දැන් යන්නේ ඉස්කෝලේ නිවාඩුවට. ඒ ගියාම පුලුවන් හැම ට්රරයි එකක්ම දාන්නේ
පුංචිගේ ඇග පොඩි හරි කොටසක් බලා ගන්න.. පුංචිලගේ බාත්තෑම් එක අලුතෙන් හදපු
එකක් උනාට ෆෑන් ලයිට් එකේ ෆ්රෙම් එකේ එක පැත්තක් ගැලවිලා තිබුනේ.ඒ නිසා ෆැන්
ලයිට් එක වැහුවත් එළිය පැත්තෙන් කවුරුහරි ලන් කරල එබුනොත් හොද විව් එකක්
තියනවා..
ප්රශ්න තියෙන්නේ කොහොමද එතනින් එබෙන්නේ දවල් වෙලාවට
බැහැ.. අහල පහල මිනිස්සු දැක්කොත් වස ලැජ්ජාව..
මම ඒ ලෙවල් කරලා ගෙදර ඉන්න කාලේ වැඩි හරියක් හිටියේ පුංචිලගේ ගෙදර මම ගිහින් පුංවිට උදව් කරනවා සැලුන් එකේ වැඩ වලට. මම කොහොමහරි පොඩි ලී කොට කෑලි කීපයක් හොයාගෙන බාත්රූම් එකට එබෙන්න පරිසරයක් හදා ගත්තා. පුංචි හැමදේම හවස නානකොට 7.30 වගේ වෙනවා.. ඒ වෙලාවට එලිය කලුවර නිසා මගේ වැඩේට හොදම වෙලාව.. ඉතින් මම හිතුවා මගේ ප්ලැන් එකේ විදියට කරන්න . දවසක් මම පුංචි නාන්න කිට්ටු වෙන කොට කඩේට පොඩක් ගිහින් එන්නම් කියලා පොඩි බොරුවක් කියලා ගෙදරින් එලියට ආවා.. ගිහින් ගේ වටෙන් ගිහිල්ලා බාත් රූම් එක ෆැන් ලයිට් එකට කිට්ටු කරා. මම එබෙද්දි පුංචි ඇවිල්ලා හිටියේ නැහැ.. ඒ නිසා මම මගේ පයිය එලියට අරන් වැඩේට ලැස්ති වුනා. විනාඩි 5ක් 6ක් යනකොට මගේ රත්තරන් චූටි පුංචි ආවා..
ඇවිත් ඉස්සෙල්ලාම කන්නාඩියෙන් මූනේ හැඩ බැලුවා.. ඊට පස්සේ ඇදන් හිටපු ස්කර්ට් එක ගැලෙව්වා.. අම්මා…. පුංචිගේ පස්ස පැත්ත එදා තමයි මම පැන්ටි එකත් එක්ක හරියටම දැක්කේ.. බ්ලවුස් එකත් ගලවලා බ්රා එකයි පැන්ටි එකයි පිටින් බිම බෙසමේ තිබ්බා ඇදුන් වගයක් හොදන්න පටන් ගත්තා. පුංචි වැඩ කරේ ඉනේ තියාගෙන.. පස්ස පැත්ත මගේ පැත්තට හැරිලා. ඒක දැක්කම මට හිතුනෙම පස්ස ලෙවකාගෙන ලෙවකාගෙනම යන්න මගේ පයියත් හොදටම නැගලා.. ඒත් ලෝබයි බඩු යවන්න.. ආයෙමත් පාරක් අතේ ගහනවා කියලා හිතාගෙන පුංචිගේ පුක බලාගෙන බඩු යැව්වා. ඒ වගේ හැඟීමක් මට තාම දැනිලා නැ…පුංචිගේ තන් දෙකත් හරිම පිරිපුන්.. පොඩ්ඩක්වත් එල්ලෙන්නේ නැහැ.. රෙදි ටික හොදට පුංචි සම්පුර්ණයෙන් ඇදුම් ගැලෙව්වා. ඒ වෙලාවේ නම් මට හිතුනේ මේ ස කොච්චර පින් වන්ත ද කියලා .. ගැනියෙක් ඇදුම් ගැලෙව්වාම, ඇදුම් ඇදන් ඉන්න තරම් ලස්සන නෑ.. ඒත් පුංචි හරිම ලස්සනයි .. මම තව පාරක් බඩු යැව්වා.. මෙතන වාඩි වෙලා ඉන්න අමාරුයි මදුරුවේළු කනවා. අනෙක පුංචි ඉවර වෙන්න කලින් මම එලියට යන්න ඕනා. නැත්නම් වත්තේ හිටියා කියලා මාට්ටු..ඔහොම දවස් කීපයක් මම බාත්රූම් එකෙන් එබි එබි අතේ ගැහුවා. ඒත් මට දැන් ඔනේ පුංචිගේ ඇග අල්ලන්න. ඒකට ක්රමයක් කල්පනා කරන්න ඕනේ. මේ අතරේ ඒ ලෙවල් රිසල්ට් එන්න කිට්ටුව අපේ අම්මා එන්ගිල්ස් ක්ලාස් එකක් හොයලා මාව දැම්මා. මම ඒ ලෙවල් වලට කලේ මැත්ස්..මේ වෙනකොට මම වැඩ කරන්නේ ලාංකාවේ වැදගත්ම ආයතනයක වැදගත්ම තනතුරක.. ඉන්සෙට් වලට තරාතිරමක් නැත.. හේ හේ..
ගොඩක් දවසට මට ක්ලාස් තිබේ සඳුඳා, බදාදා, සිකුරාදා සිකුරාදා පංති ඉවර වෙලා මම පුංචිලගේ ගෙදර යනවා.. සති අන්තයේ මම එහෙ නවතිනවා..
මෙතනින් පස්සේ කතාවට මම අලුත් මනකල්පිත කොටස් දානවා.. පාඨකයන්ගේ හැඟීම් වැඩි වෙනවා..
දවසක් මම පංති ඇරිලා යන කොට චූටි පුංචි කස්ටම කෙනෙක්ට ෆෙසල් එකක් කරනවා..
මම පුංචි වැඩ වගේ. මම එහෙම අහගෙන ගේ ඇතුලට ගියා..
පුංචි – අනේ ඔව් පැටියේ දැන් ඉවර වෙන්න ලඟයි.. ඔයා දවල්ට කලාද… මම – ඔපුංචි P&5 එකෙන් පේස්ට්රි එකක් කෑවා..
පුංචි – පෙස්ට්රි කලා ඇද්ද පුතාට දවල්ට.. කුස්සියේ කෑම ඇති බෙදාගෙන කන්න.. ෆ්රිජ් එකේ අයිස් කොෆි දලා ඇති..
මම – පුංචි කැවද..
පුංචි – නැ පැටියෝ මේක ඉවර වෙලාම කනවා..
මම – එහෙනම් පුංචි කන කොටම මටත් කවනවද..
පුංචි – අත් මෙන්න අපේ ලොකු බබා. හෙහේ.. හරි පැටියෝ එහෙනම් ඔයා නාගෙන ඉන්න..
මම නාගෙන ඇදුමක් දාගෙන එනකොට පුංචිගේ කස්ටමර් ගිහිල්ලා.. පුංචි බත් බෙදනවා.. පුංචි කිව්වා ඉස්සරහ දොර වහලා එන්න කියලා..
එපොයිමන්ට් මුකුත් දාලා නැති උනත් හදිසි කස්ටර් කෙනෙක් ආවොත් කන්න හම්බ වෙන්නේ නැති නිසා ගේටිටුවත් වහලා එන්න කිව්වා. පුංචිගේ උස 5.3 විතර ඇති.මම 5.9ක්.. පුතා ඔයා පොඩි බන්කුව වාඩි වෙන්න.. නැත්නම් මට ඔයාගෙ කටට බත් කට දෙන්න තව බන්කුවක් උඩට නගින්න වෙනවා… අහින් සක හිනාවක් එක්ක පුංචි කිව්වා..
පුංචි සාමාන්යයෙන් ගෙදරට අදින්නේ කොට ස්කර්ට් එකකුයි. ස්කිනි එකකුයි. මේ වෙනකොට මගේ පයිය හොදටම නැගලා පුංචිගේ මුමන්ට්ස් දැකලා. කොහොමහරි ඉවසන් ඉන්නවා. පුංචි කිව්වා වගේ කුස්සියේ තිබ්බ බන්කුවක වාඩි වුනා. පුංචි පුටුවක් අරන් මගේ ඉස්සරහින් වාඩි වුනා. මගේ ඉස්සරහා වාඩි උනාමා පුංචිගේ ලස්සන කකුල් දෙකේ මයිල් ගහක් නෑර මට දැන් පේනවා. කොට ස්ක් ඊට් එකත් තව ටිකක් උඩට ඉස්සිලා නිසා ගල් දෙකත් පේනවා. දෙයියනේ මෙච්චර ලස්සන පුංචියෙක් මට ඉන්නවනේ කියලා හිතුනා අනේ මගේ චුටි පුංචි මට කොච්චර ආදරේද. ඒත් මට එන්නෙම වල් හැඟීම් නේ.. පුංචි මට කටවල් දෙකක් තුනක් කැව්වා. ඒත් පුංචි කන පාටක් නැහැ..
මම – ඇයි පුංචි ඔයා කන්නේ නැද්ද ..
පුංචි – කන්නම් පැටියෝ ඔයාට කවනකොට මට කන්න අමතක වුනා..
මම – ඇයි පුංචි ඒ.
පුංචි – නැ පුතේ මට මතක් වුනා ඔයා පොඩි කාලෙත් මන් මෙහම බන්කුවක ඔයාව වාඩි කරවලා කිරිබත් කවනවා. ඔයා කිරිබත් වලට හරි ආසයි නේ.
මම – දැනුත් ඒ වගේම ආසයි පුංචි. ඊට වඩා ආසයි පුංචිගේ අතින් කවා ගන්න..
දැන් මට ඕනේ පුංචිගේ කකුල් දෙක කොහොමහරි අල්ලන්න.. ඒත් කොහොමද ඒක කරන්නේ.. පුංවිගේ කකුල් වල ඇගිලි හරිම ලස්සනයි .. කිටෙක්ස් ගාලා හරිම පිලිවෙලයි ලෙවකන්න හිතෙනවා. මට කොහොමහරි පුංචිට අගවන්න ඕනා පුංචිට කැමතියි කියලා. මම වචනයක් දාලා බැලුවා..
මම පුංචි මම බඩුවක් කියන්නම් හැබැයි බනින්න බැ හොඳද ..?
පුංචි – මොකක්ද පැටියෝ?
මම – ඔන්න මට හිනාවෙන්නවත් බැ හරිද?
පුංචි – කියන්නකෝ පුතා අගේ කරන්නේ නැතුව..
මම – පුංචි ඇත්තටම මෙච්චර ලස්සනට ඉන්නේ කොහොමද? පුංචි – අහ් මෙන්න බොලේ මාව මුරුංගා අත්තේ තියනවා.. මම – අනේ නෑ පුංචි. ඇත්තමයි..
පුංචි – ම්.. ලස්සන නම් ඉතින් හොදයි. හෙ හේ..
පුංචි ටිකක් අපහසුතාවයට පත් වුනා වගේ.
පුංචි – ඇයි පුතේ ඔයත් හරි කඩවසම් නේ කෙල්ලෝ පස්සෙන් එන්නේ නැද්ද ..
දෙන්නම් පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ ටොපික් එකට එනවා වගේ කියලා මට දැනුනා..
මම – එහෙමම පස්සෙන් එන්නේ නෑ..ඒ ආවත් මට එහෙම ආදරයක් හිතිලා නෑ පුංචි තාම..
පුංචි – හම්. වෙන්න බැ..මට බොරු කියන්න එපා පැටියෝ..
මම – අනේ නෑ පුංචි..
පුංචි – ඔයාට කා ගැනවත් ආදරයක් හිතිලා නැද්ද. දැන් ඔයා ඒ ලෙවල් කරපු ලොකු කොල්ලෙක් නේ..
පුංචි හිනා වෙවී කිව්වා. මේ කතාව අතරේ පුංචි මට කවන ගමන් එයත් කනවා.
මම දන්නෙම නැතුව පුංචිගේ කකුල් දෙක උඩට අත් දෙක තියාගෙන හොඳට බර දීලා ඉන්නවා.. මගේ පයිය පැලෙන්න එනවා. ඒත් මම ඉවසිලිවන්තයි.
මම – අනේ පුංචි.. අම්මට පස්සේ මම ගොඩක්ම කිට්ටු වුනේ ඔයාට.. ඔයාට තමයි මම ගොඩක් ආදරේ .. මම පුංචිට කිසි දෙයක් හන්ගන්නේ නැ නේ..
පුංචි – ඒක මම දන්නවා පැටියෝ.. මට ඔයා මගේම පුතෙක් වගේ.. බාප්පා හැමදාම කියවනවා අපි බබෙක් හදන්න ඕනා කියලා. ඒත් මට ඔයා නිතරම මෙහෙ එන නිසාද මන්දා බබෙක් ගේ අඩුව දැනෙන්නේ නැහැ..
පුංචි ඒක කිව්වෙත් හරිම නිදහසින් වගේ..
ඒ වුනාට මේක අහලා මට දුක හිතුනා මට ඇත්තටම ඇඩෙන්න වගේ. ඒ එක්කම මන් දැක්කා පුංචිගේ කකුල දිගේ කඩියෙක් නඟිනවා.. මට ඒ වෙලාවේ හිතුනේ දෙයියෝ එවපු කඩියෙක් තමයි මූ කියලා. පුංචිට ඒක එච්චරම ගානක් නැ වගේ මාත් හිටියේ කඩියා කකුල දිගේ උඩට නගිනකම්. මම දන්නවා පුංචි අනිවාර්යයෙන් ඌව දැක්කොත් මට අරන් දාන්න කියනවා.. හිතුවා වගේම ඌ ස්කර්ට් එක ලඟටම ආවා.. පුංචිත් එතකොටයි ඌව දැක්කේ. මම දැක්කේ නැ වගේ හිටියා..
පුංචි – අනේ පුතේ කඩියෙක් නගිනවා.. අනේ පැටියෝ අරන් දාන්න.. කැවෝත් හරි විසයි .. මගේ අතේ ඉදුල්
මම – පුංචි ඌ ස්කර්ට් එක ඇතුල් පැත්තට ගියා….
පුංචි කකුල පිට කකුලක් දාගෙන හිටියේ ඒ වෙන කොට..
මම – පුංචි කකුල පොඩ්ඩක් පල්ලෙහට දාන්න මම බලන්නම්..
පුංචි කකුල පහලට දාලා පොඩ්ඩක් ඈත් කරලා මට බලන්න ඉඩ දුන්නා. දෙයියෙනේ ලස්සන සුදු පාට පැන්ටියක් පේනවා.. මයිල් ගස් දෙක දුනක් එලියට ඇවිත් වගෙත් පේනවා. මට ඉවසගන්න බැහැ.. මගේ පයියේ අග ජූස් ඇවිත් කසනවා ඉන්න බෑ..
මම – පුංචි මෙහෙම පෙන්නේ නැ..තව පොඩක් පුටුවෙන් ඉස්සරහට එනවද..
පුංචිට මම කිව්වදේ තේරුනා.. ඒත් එයට මන් ඉස්සරහ කකුල් දෙක පලල් කරන්න අපහසු බවත් මම දන්නවා..
පුංචි – අනේ පැටියෝ ඌ කන්න කලින් අරන් දාන්න..
මම – පුංචි කකුල් දෙක පොඩ්ඩක් තව ඈත් කරනවද..
මට ඉබේම වගේ කියැවුනා.. පුංචි වට පිට බලලා.
පුංචි – ඔන්න අනවශ්ය තැන් බලන්නේ නැ හරිද..පුංචි නොක්කාඩුවට වගේ කිව්වා..
එහෙම කියලා පොඩ්ඩක් පස්ස පැත්ත උස්සලා කකුල් දෙක පලල් කරා. අනේ දෙයියනේ මොනවද මන් මේ දකින්නේ මගේ පුංචිගේ පෑන්ටි එක මට හොදටම පේනවා..
එහෙම කිව්වම මට මහා ගුලිටි ගතියක් දැනුනා..පුංචි කෙලින්ම මගේ දිහා බලන් ඉන්න නිසා පෑන්ටිය පැත්ත වැඩිය බලන්නතත් බෑ. මම මුන ටිකක් කිට්ටු කරලා කඩියව් ඇල්ලූවා.. මට ඕනේ වුනේ මේ චාන්ස් එකෙන් උපරිම ප්රයෝජන ගන්න.. මම මූන ලන් කරාම පුංචිට මගේ ඇස් දෙක පෙන්නේ නෑ. මට පුංචිගේ වූ එකේ සුවදත් ආවා. කඩියව අල්ලලා ගන්න කොටම ඌ පුංචිව කලා. ඌගේ දල දෙක කලවා හරියේ පැටලුනා. පුංචිගේ කලවා සුදුම සුදුයි. මට දෙයියෝ අරන් දීපු චාන්ස් එක මමත් හොද ඇල්ලුවා. මගේ සුලගිල්ලෙන් පෑන්ටියේ දාරේ ගෑවෙන විදියට.. පුංචිගේ හම හරිම සිනිදුයි කඩියට ඇදලා ගත්තා විතරයි එතන ලොකු පලුවක් දැම්මා. අනේ මට දුකත් හිතුනා. ඒ එක්කම පුංචි පොඩි කෙදිරියක් දැම්මා..
මම – අනේ පුංචි රිදුනද
පුංචි – ඔව් පුතේ කඩියා කෑවා නේද
මම – අනේ ඔව් පුංචි.. සොරි. මගේ වැරැද්ද එතන පොඩ්ඩක් පලුවක් දැම්මා.
පුංචි – ඔව්පැටියෝ මට කඩියෝ ඇලජික් වෙන්න ඇති.. පොඩට ලොකු පලුවක් දානවා..
මම – පුංචි රිදෙනවද?
පුංචි – ටිකක් ඇද්දුම් කනවා..
මම – අපි ලුණු ගෙඩියක් උරච්චි කරලා ගමුද..
පුංචි මන් ගා ග නම් පුතේ.ඔයා කරදර වෙන්න එපා පැටියෝ..
මම පොඩි නොරිස්සුනු ගතියක් පුංචිට පෙන්නුවා.
මම – ම්. පුංචි හිතන්නේ ඒක කරදරයක් කියලද. එහෙනම් පුංචි මට කවන එකත් පුංචිට කරදරයක් කියලා මන් හිතලා මන් අතින් කන්නම්..
පුංචි – අනේ නෑ පුතේ.. ඔයා ලව්වා ඔය වැඩ කරගන්න හොද නැ පුතේ.. ඒකත් මගේ සායවල් සේ ඔයාට අප්පිරියා නැද්ද
මන් තවත් නොරිස්සුන ගතියක් පෙන්නල බන්කුවෙන් නැගිට්ටා..
මම – මට කෑවා ඇති පුංචි බඩ පිරිලා..
පුංචි – බොරු කියන්න එපා. ඔයාට කේන්ති ගියා නේද?
මම – ඇයි පුංචි.. මම ඔයාට කොච්චර ආදරේද.. ඔයා මන් ගැන එහෙම හිතන්නේ නෑ නේද? පුංචි – මොනාද පුතේ මේ කියන්නේ .. මන් ඔයාට ආදරේ නැත්නම් ඔයාගේ ඉස්සරහා මෙහෙම කකුල් දෙක ඈත් කරයිද ඔයාව විස්වාස නිසා නේද එහෙම කරේ..
එහෙම කියලා පුංචි මගේ නලලට කිස් එකක් දුන්නා. මමත් පුංචිගේ කම්බුලට කිස් එකක් දීලා සොරි කිවා..
පුංචි – හරි පුතේ මටත් කෑවා ඇති මන් අත හොදන් එන්නම්. ඔයා ලුණු ගෙඩියක් ගන්නවද උරච්චි කරලා
ඒ කතාව ඇහුවම මට දිව්ය ලෝකේ ගියා වගේ. මන් හිතා ගත්තා පුංචිගේ වූ එක මම කොහොම හරි ඉඹිනවාමයි කියලා.
පුංචි – පුතේ කාමරේට යමු. එතකොට මට ලේසියි.
මම – පුංචිට ලේසි විදියක්..
මන් රතු ලුණු ගෙඩියක් උරච්චි කරලා අරන් කාමරේ ඇද උඩ වාඩි වෙලා හිටියා. විනාඩි 2 3කට පස්සේ පුංචි ආවා.. පුංචි ඇදට කොට්ටයක් තියලා හේත්තු වුනා.. කකුල් දෙක දිග අතට දාලා කකුල් දෙක දිග අතට දාගෙන පොඩ්ඩක් ඈත් කරලා ස්කර්ට් එක දනිස්සෙන් උස්සලා කිව්වා..
පුංචි – හරි දැන් තියෙන්නේ ඔයාගේ අත් ගුනේ තමයි..
පලුව ඉස්සෙල්ල තිබ්බට වඩා ගොඩාක් ලොකු වෙලා හිතා ගන්න බැරි තරමට. පුංචිගේ වම් කකුලේ ගලේ ඇතුල් පැත්තේ තමයි තිබේ. මම හිමින් සැරේ ලුණු ගෙඩිය ඇතිල්ලුවා. ඒත් හොඳට අතුල්ලන්න අමාරුයි කකුල දනිස්සෙන් නවන්නේ නැතුව. පුංචි පොඩි කෙදිරියකුත් ගෑවා..
මම – පුංචි ඔයාට රිදෙනවද
පුංචි – පොඩ්ඩක් අදුන් කනවා පැටියෝ.. ඕක ගැවුවම අඩු වෙයි..
මම – පුංචි කකුල පොඩ්ඩක් දනිස්සෙන් නවලා උස්සනවද. එතකොට ගාන්න ලේසියි.
පුංචි දකුණු කකුල එහෙන්ම තියාගෙන වම් කකුල ඉස්සුවා.. ඒ අතරේ අත් දෙකෙන්ම ස්කර්ට් එක තද කර ගත්තා. පෑන්ටිය පේන්නේ නැති වෙන්න.. මට දැන් මෝල හොදටම තද වෙලා.. පයිය පුපුරු ගානවා.. එතකොටයි පුංචි දැක්කේ පලුව ලොකුවට ඉදිමිලා තියනවා.. ඒක දැකල එයා බය වුනා..
පුංචි – අනේ පුතේ මොනා හරි බෙහෙතක් ගන්න වෙයිද දන්නේ නැහැ.. ගොඩාක් ඉදිමිලානේ..
මම – පුංචි බයවෙන්න එපා.. මේක බැහැලා යයි..
මම ලුණු ගෙඩිය ගාන ගමන් පුංචිගේ ගලත් හොදටම මසාජ් කරා.. කිව්වා වගේ ඉදුමුම ටික ටික බැස්සා..
පුංචි – හරි සනිපයි පුතේ.. ඉදිමුමත් බැහැලා නේද..
මම – පුංචිට මතකද මන් පොඩි කාලේ මගේ පිටේ විසප්පුවක් ඇවිත් පුංචි ක්රීම් ගානවා..
පුංචි – හෙ හේ.. විසප්පුවට වඩා ඔයාට ඕන වුනේ පිට අත ගාගන්නනේ..මන් දන්නේ නැද්ද කොල්ලගේ තරම.
මම – අනේ ඔව් පුංචි තාමත් මම ආසයි පිට අත ගානවට.. හෙ හේ.
මම – පුංචි මෙහෙම මසාජ් කරද්දි සනිපයිද?
පුංචි – අනේ ඔව් රත්තරන් ගොඩාක් සනිපයි. අනේ මට පව් සිද්ද වෙයි ඔයාගෙන් මෙහෙම වැඩ අරන්..
මම – අනේ පුංචි ඕනා නැති කතා කියවනවා ආයේත්..
මම ටිකෙන් ටික මසාජ් කරන ගමන් පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ උඩට ගියා.. පුංචිත් අත් දෙකෙන් තද කරන් හිටපු ස්කර්ට් එක බුරුල් කරලත් දෙක දෙපැත්තට දා ගත්තා..
මම – පුංචි..මම පොඩි දෙයක් කියන්නද? පුංචි – අනේ කරන්න පැටියෝ.. ඕකට මොකටද මම බනින්නේ..
පුංචි – කියන්න පුතේ.. මොකක්ද?
මම – මට බනින්නේ නැ නේද ?
පුංචි – ඉස්සෙල්ලත් මම බැන්නද?
මම – පුංචි මම අනිත් කකුලත් මසාජ් කරන්නද?
ඒ ඉස්සිල්ලෙන් මම අනිත් කකුලත් අනිස්සෙන් උස්සලා තියන ගමන් කකුල් දෙක මැදින් බැලුවා. මට ඉවසන්න බෑ දැන්නම් තව.. පයිය එලියට ගන්නම් හිතෙනවා.. ඒත් මට විස්වාසයක් තියනවා කලබල වෙන්න ඕනේ නෑ මට ඕනේ දේ ලැබෙයි කියලා. ඒ නිසා ඉවසනවා.. මම කකුල් දෙක මැදින් බලනවා පුංචි දැක්කා..
පුංචි – හෙයි. මොනාද හොරෙන් බලන්නේ අහ්..
වැඩේ මාට්ටු
මම – අනේ නැ පුංචි..
පුංචි- මම ඔයාගේ පුංචි.
මම – සොරි පුංචි..
පුංචි – අනේ නැ රත්තරන් මට තේරෙනවා.. ඔයා රහත් වෙලා නැහැ නේ..
මම දැන් කකුල් දෙකම මාරුවෙන් මාරුවට අත ගගා පුංචිගේ චු එක පැත්තට යනවා.. අනේ මගේ පුංචිත් පස්ස උස්ස උස්ස මට හෙල්ප් කරනවා. දැන් පුංචිගේ ස්කර්ට් එකත් එන ගාවට ඉස්සිලා. පෑන්ටියත් හොදටම එලියේ.. ඒ අස්සේ පුංචි හසියෙන් හුස්ම ගන්නවා.. ජුස් හිටන් මට පේනවා.. පෑන්ටියේ
මම – පුංචිට අමාරුයිද?
පුංචි – අනේ නෑ පුතේ මෙහෙම කවුරුත් අත ගලා නැනේ පැටියෝ.. හරිම සනීපයි..
මම – පුංචි මම පොඩි දෙයක් අහන්නද?
පුංචි – ම්
මම – පුංචිගේ පෑන්ටියෙන් එලියේ මයිල් ගස් ඇවිල්ලා තියෙන්නේ. පුංචි ශෙවි කරන්නේ නැද්ද?
මන් අහපු ප්රස්නෙන් පුංචි තැති ගැන්වුනා වගේ එකපාරට කලබල වෙලා කකුල් දෙක
වහගත්තා..එයා හිටියේ සැප ලෝකෙක.. පුංචිවත් දැනන් හිටියේ නෑ එයාගේ කකුල් දෙක
මෙච්චර ඕපන් වෙලා කියලා. පුංචිට ලැජ්ජා හිතුනා වගේ.
මම – අනේ සොරි පුංචි. මම නිකන් ඇහුවේ දැක්ක නිසා. අනික මම හිතුවා පුංචි බනින එකක් නෑ කියලා..
පුංචි – නෑ පුතේ.. ඒකට කමක් නෑ. අපි මේ කරන වැඩේ හරි නැහැ..
මම – ඇයි පුංචි පුංචිට සනීපයක් දැනෙනව නම් මට හරි සතුටුයි.
පුංචි – ඒක මට තේරෙනවා පුතේ.. එත් බාප්පා දැන ගත්තොත් මම ඔයාට කියලා මෙහෙම කරගන්නවා කියලා මම ඉදලා ඉවරයි..
මම – අනේ පුංචි මාව විස්වාස නැද්ද..මම බාප්පාට කියන්නේ නෑ.
පුංචි – අනේ රත්තරන් කියන්න හිතන්නවත් එපා.. තැන්ක්යු පුතේ ඔයාගේ මසාජ් එකට
මම – පුංචි.. තව පොඩි දෙයක් අහන්නද?
පුංචි – ඔයා ප්රරශ්න පත්තරයක් නේ.. අහන්න..
මම – පුංචි මට කිව්වේ නැනේ.. පුංචි ශේව් කරනවද කියලා..
පුංචි – මේයා දන්න දේවල්. මේ දවස් වල ශේව් කරන්න වෙලාවක් තිබ්බෙ නෑ පුතේ..වල් කොල්ලා..
මම – පුංචි. මම ආසයි පුංචි.. ඒක බලන්න..
පුංචි – පුතා ඔයා මොනාද මේ කියන්නේ..
මම – ඇත්තමයි පුංචි. මට එක සැරයක් ආයේ කකුල් දෙක පලල් කරලා පෙන්නන්න..
පුංචි – ඔයා ඕකට ඔච්චර ආසයිද පැටියෝ?
මම – ඔව් මගේ චූටි පුංචි..
අනේ මගේ පුංචි.. හිමිට කකුල් දෙක නවලා ඈත් කරලා..
පුංචි – එහෙනම් බලාගන්නකෝ ඉක්මනට
මම – පුංචි.. පෑන්ටිය පිටින් හරිම පිරිපුන් ගතියක් පේනවා.. පුංචිගේ වූ එක ලොකු ඇති නේද ?
පුංචි – හම්.. ටිකක් ලොකුයි..
මම – මගේ පුංචියෝ.. මම ආසයි පුංචිගේ චූවා බලන්න..
පුංචි – අනේ පුතේ .. මෙහෙමවත් පෙන්නුවේ.. ඔයාට බැහැයි කියන්න බැරි නිසා…ඔයාට අප්පිරියා නැද්ද
මම – මට පුංචිගේ කිසි දෙයක් අප්පිරියා නෑ මගේ පුංචි.. මට පෙන්වනවද.. පුංචි – හරි මගේ පැටියෝ.. මම දන්නවා..
එහෙම කියලා පුංචි කකුල් දෙක තව පලල් කරලා මගේ පැත්තට ලන් වුනා..
මම – අනේ පුංචි පුංචිගේ වූවා ගොඩාක් ලස්සන ඇති.. ඒකනේ පෑන්ටියේ පැලෙන්න වගේ පිම්බිලා තියෙන්නේ..
පුංචි – ඇරලා බලන්න රත්තරන් ඔයාට තව හන්ගන්න බැහැ.. මම – පුංචි මා එක්ක තරහද?
පුංචි අනේ නෑ වස්තු වේ.. පෑන්ටිය ඔතනින් පන්නලා බලන්න. ඒක ටිකක් ලොකුයි.. ලස්සනද කියලා බලලම කියන්න..
මම – අනේ මගේ පුංචියෝ. මම හොදට මසාජ් කරන්නම්..
පුංචි පුතේ ඔයාට පුලුවන්ද පුතේ ඔයාගේ චුටි පුංචිගේ චුවා මසාජ් කරන්න.. එහෙම කියලා මන් හිමිට පැන් විය ඈත් කරා. මගේ දෙයියනේ මෙච්චර ලස්සන කිම්බක් මම – හා පුංචි. මම ලෙව කෑවට කමක් නෑ නේද?
මම – අනේ පුංචිගේ කිම්බ හරිම ලස්සනයි .. මම ලෙවකන්නද පොඩ්ඩක් ? පුංචි – මම තව ටිකක් කකුල් දෙක පලල් කරන්නද පුතේ. එතකොට ඔයාට ලේසියි..
පුංචි – අනේ ලෙව කන්න පුතේ.. නවත්වන්න එපා. ඔයාට තමයි දැන් ඉතින් මේ කිම්බ .. මම – පුංචි.. පුංචිගේ කිම්බ හරිම සුවදයි පුංචි..මට හැමදාම කිස් කරන්න දෙනවද ? පුංචි – දෙන්නම් මගේ පැටියෝ .. දෙන්නම්..
මම එහෙම කිය කියා පැය කාලක් විතර පුංචිගේ කිම්බේ හැඩ බල බල ඒක සූප්පු කරා.. පුංචිට් දේපාරක් විතර යනකම්..
